FIETS MET JE HOOFD

 

Een ouder echtpaar vertelde laatst met veel trots dat ze eindelijk na dertig jaar weer mooie fietstochten konden maken. De eerste periode van die dertig jaar hadden ze het te druk met werk en gezin om er met de fiets op uit te trekken en de latere periode werkten de ledematen onvoldoende mee voor fietstochten en werd altijd voor de auto gekozen. Maar na enkele spaarzame jaren was het hen gelukt om twee gloednieuwe e-bikes aan te schaffen.

 

Dat lijkt allemaal heel mooi, maar ik kon de trots, waarmee ze vertelden dat ze eindelijk weer konden fietsen, helaas niet delen. Ik weet ook dat er zo heel veel echtparen zijn die na een lange periode op de e-bike stappen.

 

Ze vergeten daarbij enkele dingen. Ten eerste dat ze de fietservaring van dertig jaar geleden totaal kwijt zijn en ten tweede dat het verkeer in die jaren drastisch veranderd is. Daar komt bij dat ze er plezier in hebben dat het lekker snel gaat, maar dat snelle tempo waren ze dertig jaar geleden op een gewone fiets helemaal niet gewend. Wie de berichtgeving daarover volgt weet dat er steeds meer ongelukken gebeuren met e-bikes. Het zijn daarbij vooral ouderen met soms rampzalige gevolgen.

 

Natuurlijk is het iedereen gegund om te genieten van dingen die door nieuwe technieken mogelijk zijn gemaakt. Maar houd er dan rekening mee dat je zelf niet ten gunste bent veranderd in die jaren. Laat je fietstempo daarom niet bepalen door de technische mogelijkheden, maar door wat je zelf aankunt, waarbij overschatting vaak tot ongelukken lijdt.

 

Begin bijvoorbeeld eens door te ontdekken hoeveel makkelijker je kunt opstarten als je niet in die hoge versnelling rijdt. Die maximale ondersteuning is ook echt niet nodig als je voor je plezier een middagje wilt gaan fietsen. Het stadsverkeer, met alle gevaarlijke kruispunten, is ook veel overzichtelijker met minder snelheid. Veilig fietsen is niet afhankelijk van de apparatuur maar van je hoofd.

 

Voor meer verhalen klik hier

Mijn nieuwe boek klik hier