ALCOHOL EN VERKEERD DOEL
‘Het drinken van alcohol ging een beetje op en af. Ik heb me in die tijd nooit als alcoholist gezien. In de perioden dat ik minder dronk dacht ik dat ik helemaal geen probleem had. Ik heb me dikwijls wijsgemaakt dat er niets aan de hand was.
Het is me ook verschillende keren gelukt om te stoppen. Eenmaal weer bij vrienden liet ik me toch weer overhalen. Bij langdurig gebruik kon of wilde ik niet beseffen dat ik een constant alcoholpromillage in mijn bloed had opgebouwd waardoor drinken geen gevoel van dronkenschap meer opleverde. Het lichaam wende aan de alcohol zoals dat bij mijn oom ook het geval was. Dat ik met mijn gedrag mezelf en ook anderen voor de gek hield, realiseerde ik me niet.’
‘Toen ik een jaar of vijftien was, kreeg ik last van acne. Mijn hele gezicht zat vol kleine puistjes. Ik vond het vreselijk. Het maakte me op allerlei terreinen onzeker, wat ik voorheen niet kende.
Ik was ook voortdurend bezig met hoe ik eruitzag. Het heeft een paar jaar geduurd voordat ik mijn gezicht weer echt toonbaar vond. Hoewel het hebben van acne met psychische gevolgen het grootste probleem was uit die jaren, weet ik niet of er een relatie was met het gebruik van alcohol.’
‘Als ik aan mijn pubertijd terugdenk, weet ik dat ik veelal verkeerd bezig was. Ik had het eigenlijk nodig om elke dag te beginnen met één of meer doelen.
Zonder doelen was het leven saai. Ik had meestal geen zin om ergens initiatief toe te nemen. Ik heb me daardoor heel vaak verveeld. Ik probeerde dat saaie leven op te vrolijken met feestjes in het weekend.
Dat werden feestjes om de paar dagen en uiteindelijk was ik bijna elke dag ergens met vrienden aan het drinken. Ik had daarmee ineens een doel in mijn leven. Maar alleen op drinkpartijtjes teren was natuurlijk een verkeerd doel.’
Voor info boek klik hier
Voor meer verhalen klik hier