BUIENRADAR ZAT ER NAAST

 

Voordat ik op de fiets stap kijk ik altijd eerst naar Buienradar. Meestal zijn de voorspellingen van die website betrouwbaar. Maar het kan ook weleens anders gaan dan je verwacht, op basis van de radarbeelden. Je mag hopen dat er dan een mogelijkheid is om ergens te schuilen.

 

Ik ging in het begin van de herfst nog een keer naar de Tuinen van Appeltern. De radar gaf aan dat het droog zou blijven. Maar op de terugweg voelde ik tot mijn schrik een paar regendruppels. Dat was niet de bedoeling. Ik stond op de pont die me van de oever, aan de kant van Appeltern, naar de overkant bij het stadje Megen bracht. Eenmaal aan de overkant groeiden die regendruppels binnen een paar minuten uit tot een fikse bui.

 

Gelukkig stonden er grote bomen langs de weg, aan de rand van het stadje. Ik kroop zo dicht mogelijk tegen een stam aan en stond nagenoeg droog. Maar gezellig was anders.

 

Toen ik een minuut of tien stond te schuilen, kwam er een man naar buiten uit het huis, waar die dikke boom vlak voor stond. Hij vond het kennelijk zielig dat ik daar tegen die boom aangedrukt stond en nodigde me uit binnen te komen en een kop koffie te drinken. Dat liet ik me geen twee keer zeggen. Een paar minuten later zat ik in zijn gezellige keuken aan een geurige kop koffie. Zijn vrouw kwam er ook even bij zitten. We keuvelden over leuke dingen uit het leven.

 

Na twintig minuten was het buiten droog en nam ik vriendelijk afscheid, met hartelijke dank voor de schuilpartij met heerlijke koffie. Ik was blij dat Buienradar er een keer helemaal naast had gezeten.

 

Voor meer verhalen klik hier

Mijn nieuwe boek klik hier