EEN MOOI SCHOON LAND

Citaat uit mijn boek ‘Langs de afgrond’ waarin Tomasz vertelt over zijn eerste indrukken van Nederland.

‘De plotselinge overgang van Polen naar een heel andere leefwereld bracht veel verwarring. Ik kon niets anders dan me gewoon overgeven aan wat er van minuut tot minuut op me afkwam. Ondanks dat ik alles in die tijd zo vaag beleefd heb, herinner ik me één ding heel goed en dat is dat ik me zielsgelukkig voelde niet meer in Polen te zijn. Een zware druk was van me afgevallen, zonder dat ik die druk op dat moment zou kunnen omschrijven. Het gevoel was echter ongekend.

Ik was in een impuls naar Nederland gegaan zonder vooraf te weten bij welk bedrijf ik zou gaan werken en wat ik er zou gaan doen. Ik trof het, want ik kwam terecht bij een distributiecentrum waar mijn werk aanvankelijk bestond uit bestellingen klaarmaken, door het verzamelen van producten in het magazijn. Het werk beviel me prima en ik had er leuke collega’s. Ik woonde op een groot vakantiepark met honderdzestig chalets. Het park lag aan de rand van een Brabantse provinciestad en grensde aan een groot bosgebied. Wij woonden met vier man in een chalet van ongeveer twintig vierkante meter. Het was klein, maar ik vond weinig leefruimte niet erg. Mijn huisgenoten waren aardige mensen.

Ik had vooraf helemaal geen indruk van Nederland en had eigenlijk ook niets bedacht wat ik zou kunnen verwachten. Eenmaal hier was de eerste indruk heel gunstig en ik heb nog steeds een positieve mening over het land. Wat me meteen opviel, was dat Nederland een heel mooi en schoon land is. Ik herinner me ook dat ik de eerste dagen verbaasd was dat verschillende mensen op straat me vriendelijk aankeken. Het waren immers allemaal vreemden voor mij. Ik kreeg daar wel een vertrouwd gevoel bij. In Polen gedragen mensen zich op de straat heel anders. Ze zijn gesloten. De mentaliteit verandert elk jaar een beetje, maar mensen blijven zich toch wantrouwend gedragen.’

Voor info boek klik hier

Voor meer verhalen klik hier