VERKEERD INGESCHAT

Op een mooie dag zat ik weer eens op het terras van Snackbar Wimke, in het dorp Oyen, toen ik twee kerels aan zag komen van naar schatting een jaar of zestien. Ze droegen twee zware helmen, wat ik niet goed begreep. In elk geval waren ze niet op elektrische fietsen gekomen, want die zijn voor die leeftijd nog steeds taboe. Aangezien ze wel de bromfietsleeftijd zouden hebben, dacht ik dat dat hun vervoermiddel zou kunnen zijn. Maar waarom dan die zware helmen?

Toen ze een vrij tafeltje hadden gevonden, klikten ze de helmen los, en legde die op de rand van het tafeltje. Ik dacht nog: Dadelijk stoot iemand ze er af, maar dat is gelukkig niet gebeurd.

Nadat ze heerlijk gesmuld hadden van hun bestelling, gingen de helmen weer op. Ik volgde het tweetal, om te zien welke bromfietsen van hen waren. Maar ik zag dat ze niet naar het fietsenrek liepen, waar meestal ook bromfietsen worden neergezet, maar naar het parkeerterreintje, waar tussen de auto’s twee motoren met veel blinkend chroom stonden. De kerels aaiden allebei een keer over het grote zadel. Ik hoorde ze bijna zeggen: trouwe jongens, hier zijn we weer. Tot mijn verbazing bleken die helse machines van de twee helmdragers te zijn.

Zo zie je maar weer, dat met het ouder worden het inschatten van de leeftijd van de jeugd heel moeilijk is. Maar als het bij die ene inschattingsfout blijft, valt het nog wel mee. Erger is, als ik op internet de verkeerde maat schoenen zou bestellen. Die moet ik dan met een boel gedoe weer terugsturen.