NAAM VERGETEN

 

Heb jij dat ook wel eens, dat je niet op een naam kunt komen? Loop je dan ook een hele dag te piekeren? Ergerlijk als je dan nog niet op die naam kunt komen. Het gebeurde me laatst weer eens. Ik heb een vriendin vanaf de basisschool. Die komt twee of drie keer per jaar onverwacht op bezoek. Zij woont ver weg, maar moet af en toe in mijn woonplaats zijn en komt dan even op de koffie.

 

Ik vind dat heel leuk en heb natuurlijk het liefst dat ik haar met haar naam kan begroeten. Maar hoe ik ook piekerde. Ik kwam er niet op. Haar meisjesnaam kende ik uiteraard wel, want die was van vroeger uit blijven hangen. Maar ik wist dat ze er op stond dat ze met de naam van haar echtgenoot werd aangesproken.

 

Laat ze nu toch puur toevallig voor de deur staan, de dag nadat ik had lopen piekeren. Ik schrok toen ik haar zag staan. Ze zag dat kennelijk en vroeg: ‘Dacht je dat ik nooit meer zou komen?’

 

Ik voelde me ongemakkelijk en zou kunnen verwachten dat ik van de shock ineens op haar naam zou kunnen komen. Maar nee hoor. Toen zei ze: ‘Ik ben zo lang niet geweest. Wat dacht je? Annemarie de Greef kan ik van mijn verzendlijst voor kerstkaarten afstrepen?’

 

Maar ik dacht iets heel anders. Hèhè, eindelijk haar naam en zei: ‘Nee hoor ik heb toevallig gisteren de hele dag aan je gedacht.’ Ze moest eens weten.

 

Voor meer verhalen klik hier