MEER DAN 60 PROCENT

Ik had een prachtige bergtocht gemaakt in het gebied van de Oostenrijkse Zugspitze. Ik was eerst moeiteloos met de cabinebaan naar de Ehrwalder Alm gegaan. Van daaruit sjokte ik voort naar de Hochfelder Alm. Een klimtocht van iets meer dan tweehonderd meter hoogteverschil en enkele kilometers lang. Dat sjokken ging van bank naar bank want in wilde genieten en er geen sportactiviteit van maken.

Het viel me op dat de vele koeien, die op de alp graasden, geen bel om de nek hadden. Jammer, want die belgeluiden vind ik altijd leuk in de bergen.

Eenmaal boven had ik pech want het bergrestaurant had Ruhetag. De waard was wel zo vriendelijk om een grote koelkast buiten te zetten waar je met contant geld een drankje uit kon nemen. Dat geld kon je in een gleuf van een vastgeschroefd metalen kistje stoppen. Maar welke Nederlander heeft tegenwoordig nog muntgeld op zak? En dan ook nog zoveel dat je met gepast geld een bepaald bedrag kunt voldoen?

Ik had gelukkig voldoende koeken en drank meegenomen in mijn zijtas dus kon met eigen proviand op het verlaten terras van de prachtige bergwereld genieten.

Eenmaal terug in mijn vakantie appartement kon ik het niet laten om na te gaan of ik niet toch om een of andere reden korting had kunnen krijgen op het baankaartje. Ik ben tenslotte een Nederlander. Misschien had mijn gastenkaart voordeel kunnen opleveren?

Ik besloot de website eens na te gaan. Maar ik las alleen dat mensen die voor meer dan 60 % gehandicapt zijn drie euro korting konden krijgen. Gelukkig hoor ik daar niet bij. Die gehandicapten konden ook een kaartje kopen alleen voor de heenreis. Toen viel ik van verbazing bijna van mijn stoel. Ten eerste: Hoe ziet een kassière dat iemand meer dan 60% gehandicapt is en ten tweede, hoe komt een gehandicapte, die een kaartje heeft gekocht om alleen naar boven te gaan, weer beneden?

Voor meer verhalen klik hier