FIETSTEMPO

 

Ik begrijp er niets van. Waarom fietsen al die mensen toch zo hard over de dijk. Wie daar fietst is toch voor zijn plezier op pad. Als je snel van A naar B moet, kies je een andere route.

 

In mijn jeugd fietste ik jaarlijks, samen met mijn twee oudere broers, 160 kilometer van Eindhoven naar Zeeuws Vlaanderen. We onderbraken die tocht met voldoende rustpauzes. Een prettig rustmoment was ook de overtocht met de veerdienst van Kruiningen naar Perkpolder. Maar die veerdienst tussen Zuid-Beveland en Oost-Zeeuws-Vlaanderen is in 2003 opgeheven toen de Westerscheldetunnel geopend werd.

 

In Zeeuws Vlaanderen  woonde veel familie waar we elk jaar naar toe gingen om heerlijk vakantie te vieren. Ook in de latere jaren heb ik veel kilometers afgelegd op mijn stalen ros. Ik mag dus zeggen dat ik een ervaren fietser ben.

 

Ik herinner me dat ik al die tochten zelden harder dan achttien kilometer per uur heb gefietst. Dat was een prima tempo om niet oververmoeid te raken en vooral om alles wat ik voorbijfietste goed in me op te kunnen nemen. Zo heb ik heel veel van de natuur kunnen genieten, want ik koos meestal mooie routes. Liever kilometers door de stille natuur dan over een fietspad langs een weg met lawaaierige auto’s.

 

Maar het lijkt alsof de fietsers daar tegenwoordig geen tijd meer voor willen nemen. Ze rijden veelal op een e-bike. Liefst met een hoge versnelling en de ondersteuning op maximum. Waarom toch? In een tempo van vijfentwintig kilometer per uur zijn ze een uur eerder thuis dan ik. Ze genieten dus veel minder.

 

Rijd toch gewoon in een tempo zoals je vroeger ook op een fiets zonder ondersteuning fietste. Dan hoef je ook niet elk kruispunt in je piepzak te zitten, of de overige verkeersdeelnemers wel in de gaten hebben dat je met grote snelheid over de weg zoeft.

 

Voor meer verhalen klik hier